Los het op of stap op!

Caroline van der Plas heeft zojuist haar inbreng gedaan bij het debat over de uitslag van de Provinciale Statenverkiezingen. Haar boodschap: ‘Het gaat niet alleen om stikstof, het gaat om veel meer. Los het op of stap op!’

Haar inbreng: (video onderaan)

Voorzitter, inwoners van Nederland en speciaal de mensen die hier ook op de tribune aanwezig zijn. Wanneer de polarisatie der standpunten in het gangbare denken en het, vaak al te weinig door enige kennis van zaken, zich blijft ontwikkelen in het huidige, mede door de media veroorzaakte, tempo zal het karakter van een volgende generatie Nederlanders als meest in het oog springende wezenskernmerk, een permanente staat van agressieve ontevredenheid met al het denkbare vertonen.

Deze woorden van Kees van Kooten en de helaas vorige week overleden woordkunstenaar Wim de Bie uit 1977 waren hun tijd ver vooruit.

Onvrede, onrust, polarisatie.

En woensdag 15 maart heeft Nederland daarvoor een streep in het zand gezet.

Met een monsterzege voor BBB, een partij met maar één zetel in de Tweede Kamer,
hebben veel mensen hun stem laten horen.

En direct na het binnenkomen van de, voor de coalitie verwoestende,
Eerste Kamer-prognoses, nog maar 22 tot 23 zetels over en terwijl de provincies stuk voor stuk BBB-groen kleurden, deden de partijleiders van met name de VVD, de heer Rutte en D66, mevrouw Kaag, alsof er niks aan de hand was.

We kunnen gewoon doorgaan met dit beleid, of woorden van die strekking.

En wat de uitslag nog belangrijker maakte, was dat mensen bewust naar de stembus gingen.

Normaal gesproken blijven ontevreden kiezers thuis, maar niet op 15 maart.

Mensen gingen hun huis uit, juist om te stemmen.

Voorzitter, het gaat niet alleen om stikstof, het gaat om veel meer.

En ik zou geen recht doen aan heel veel Nederlanders als ik dit vandaag niet zou benoemen.

Stikstof is voor kiezers een symbool voor wat er allemaal in ons land misgaat.

En ik som wat op:
Groningen.
Toeslagenschandaal.

Uithuisgeplaatste kinderen die nog steeds niet bij hun ouders terug zijn.

De watersnoodramp in Zuid-Nederland waarvoor nog niet alles is gecompenseerd.

Wachtlijsten in de verpleeghuiszorg.

Wachtlijsten in de jeugdzorg.

Steeds meer jongeren die een einde aan hun leven willen maken of daadwerkelijk maken.

De GGZ die compleet vastloopt.

Ouderen die van de ene minister zo lang mogelijk thuis moeten blijven wonen en aan de andere kant een woonminister die zegt dat ouderen zo snel mogelijk hun huis uit moeten om woonruimte voor jonge mensen te maken.

Asielzoekers die op een grasveld moeten slapen.

Mensen in dorpen en steden die geconfronteerd worden met de komst van ineens honderden asielzoekers in hun buurt.

Geen of geen goed openbaar vervoer op het platteland.

Buurthuizen en zwembaden die moeten sluiten.

Streekziekenhuizen die met sluiting worden bedreigd.

Politieposten die zijn verdwenen op het platteland.

Ondernemers die worden gewurgd in wet- en regelgeving en overwegen uit Nederland te verdwijnen.

Gezinnen die hun boodschappen niet meer kunnen betalen.

Het Rode Kruis die voedselhulp moet bieden.

Gezinnen die de verwarming zetten, omdat ze bang zijn voor de energierekening.

Een enorm personeelstekort in alle sectoren:
thuiszorg, huisartsen, bedrijven, jeugdzorg, personeelstekorten.

Bezuinigen op eten voor ouderen in woonzorgcentra:
geen soep meer, maar een bouillonblokje.

Chronisch zieken en mensen met een medische aandoening die niet gecompenseerd worden voor een hogere energierekening en die bij zorgverzekeraars te horen krijgen dat ze de zuurstoftank dan maar een paar uur uit moeten zetten.

Of mensen met reuma en een spierziekte die in een warm huis moeten zitten en bij de gemeente geen financiële hulp krijgen, omdat ze de thermostaat maar gewoon lager moeten zetten.

Honderden mensen in Overijssel langs het Kanaal Almelo-De Haandrik die hun huizen en bedrijven zien verzakken door werkzaamheden bij het verbreden van het kanaal en niet gecompenseerd worden.

Mensen die zo wanhopig en gemangeld worden en zijn door de almachtige overheid dat ze psychiatrisch patiënt zijn geworden.

Een pensioenwet waar miljoenen gepensioneerden en werkende tegen zijn.

Boeren die elke dag huilend aan de keukentafel zitten.

En niet alleen door dit beleid, ook door alles wat ze hier door sommige Kamerleden voor de voeten krijgen geworpen.

Mensen die voor ons dagelijks voedsel zorgen en alles doen wat de maatschappij van ze heeft gevraagd, die worden weggezet als dierenbeulen, gifspuiters, bodemvernietigers en milieuvervuilers.

Maar ook mensen die ons land draaiende houden, zoals wegwerkers, metselaars, loodgieters, hoveniers, kappers, verpleegkundigen, gehandicaptenverzorgers, die “laaggeschoold” worden genoemd.

Studenten die met tienduizenden euro’s studieschuld zijn opgezadeld, vanwege het leenstelsel en geen behoorlijke compensatie krijgen.

Burgers die worden verteld dat ze minder vlees moeten eten en anders komt er een vleestaks aan.

Mensen die hebben gedaan wat de regering van ze vroeg:
zonnepanelen leggen en nu hun saldering zien verdwijnen.

Tradities en folklores die niet meer mogen.

Braderieën, openluchtvoorstellingen en andere evenementen die na decennia verdwijnen, omdat de stikstofvergunningen te ingewikkeld zijn.

Mensen die door ruzie familie en vrienden zijn kwijtgeraakt, omdat ze zich niet konden of wilden laten vaccineren.

Kwijtgeraakt omdat dit kabinet en sommige Kamerleden ze hebben neergezet als asociaal en decadent als ze geen prik gingen halen.

Oude mensen die in eenzaamheid zijn gestorven, omdat de familie niet op bezoek mocht komen in verband met de COVID-maatregelen.

Mensen die boa’s op bezoek konden krijgen om te controleren of ze wel thuis waren in quarantaine in plaats van toch stiekem in een supermarkt.

Oude mensen die moesten zwaaien voor het raam naar hun kinderen en kleinkinderen, omdat ze in een lockdown zaten.

Mensen die bij uitvaarten moesten kiezen wie wel en niet afscheid mochten nemen van de overledenen.

Goedwillende burgers die na 21:00 ’s avonds niet meer naar buiten mochten.

Een woningtekort.

Hulpverleners in de zorg die Long COVID kregen, omdat zij zonder beschermingsmiddelen moesten werken, nu alles zijn kwijtgeraakt en nog niet zijn gecompenseerd.

Onze trotse visserijsector die verdwijnt, omdat deze regering ze niet hielp tijdens de energiecrisis waar andere landen dat wel deden.

Viskotters die wegroesten op de sloop, visafslagen die zijn gesloten.

Voorzitter, ik rond af.

Het is te veel om op te noemen.

Wat hebben we een gaaf landje.

En hoeveel duiding over de verkiezingen van 15 maart wil het kabinet nog hebben?

Wie zijn die mensen?

Voorzitter, die mensen zijn Nederlands.

Die mensen zijn burgers, zijn boeren, zijn tuinders en het zijn vissers.

En die mensen die zeggen:
Los het op of stap op!