Ο όρος “μαλακές δεξιότητες” (soft skills) χρησιμοποιείται συχνά για να αναφερθούμε στο σύνολο των δεξιοτήτων που είναι κρίσιμες στον επαγγελματικό τομέα αλλά δεν σχετίζονται με την επάρκεια σε ένα συγκεκριμμένο επαγγελματικό αντικείμενο. Ίσως όμως δεν αποδίδει τη βαρύτητα των δεξιοτήτων αυτών για κάθε εργασιακό πλαίσιο: Οι λεγόμενες soft skills αποτελούν πολύτιμα στρατηγικά πλεονεκτήματα και μπορούν να επιδράσουν καθοριστικά στην ανθεκτικότητα, τη βιωσιμότητα και την απόδοση ενός οργανισμού.

Διάφορα χαρακτηριστικά και δεξιότητες όπως η σαφής επικοινωνία, η οργανωτικότητα, η συνέπεια, η ευσυνειδησία, η κριτική-αναλυτική-δημιουργική-καινοτόμα σκέψη, η ενσυναίσθηση, η ανταλλαγή εποικοδομητικού feedback (ανατροφοδότηση), η ανάληψη πρωτοβουλίας, η ομαδικότητα και η ευελιξία αναδεικνύονται ως θεμελιώδεις παράγοντες αποτελεσματικότητας και ευημερίας των ατόμων και των ομάδων εργασίας.

Ωστόσο, εδώ εντοπίζεται ένα σημαντικό κενό: τα soft skills παρουσιάζονται συχνά ως ατομικές ικανότητες, ώς κάτι που ένας άνθρωπος “πρέπει να έχει” ή “πρέπει να καλλιεργήσει”. Συχνά παραβλέπεται εντελώς το πολιτισμικό και οργανωσιακό πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτές οι ικανότητες καλούνται να λειτουργήσουν, και δεν γίνεται καμία αναφορά στον καθοριστικό ρόλο του πλαισίου στην ενίσχυση και ανάδειξη ή, αντίθετα, στον περιορισμό και την καταστολή τους.